Testimonials

"Alweer een jaartje geleden kregen wij Boris als pup en zijn wij eerst op puppycursus geweest. Daar hebben zowel Boris als wij veel geleerd! Na een tijdje begon Boris dingen in huis te vernielen. Hij scheurde het behang van de muren, hij krapte aan de deurkozijnen en plinten. Daarom besloten wij contact op te nemen met Yvonne. Tijdens ons eerste gesprek kwam naar voren dat Boris het niet leuk vindt om alleen thuis te zijn. Wat ook naar voren kwam was dat het goed mogelijk was dat Boris iets had meegemaakt toen wij niet thuis waren. Dat er bijvoorbeeld vuurwerk was afgestoken. Wij gingen aan de slag met het opnieuw aanleren van alleen thuis te zijn met ondersteuning van medicatie. Maar al snel kwamen wij erachter dat Boris schrok van harde onverwachtse geluiden. En dit gaf aanleiding om met de vuurwerkcd aan de slag te gaan. Na heel wat keren te hebben geoefend zagen wij Boris veranderen. Na een tijdje werd Boris rustiger. En hij reageert minder (of helemaal niet) op harde geluiden! Groet, N. en R."

"Even een kort berichtje over Amber, Berner Sennenhond. Het gaat erg goed met haar. Ze is niet meer angstig, gaat uit zichzelf weer naar buiten in de tuin spelen (nu helemaal met de sneeuw), is weer vrolijk en haalt weer kattekwaad uit. Ik heb mijn oude hond weer terug. Van de week liep W. met haar buiten en vlak bij haar knalde vuurwerk. Ze keek hem alleen even aan, en liep weer rustig verder zonder als een gek naar huis toe te willen. Gisteren knalde een sneeuwbal tegen de ramen terwijl de gordijnen dicht waren. Ze vloog naar de bijkeuken en ging daar eerst even zitten hijgen met haar pootje omhoog. Nadat we haar riepen kwam ze weer rustig naar de kamer, hebben haar even aangehaald en ze ging daarna lekker op haar plek weer liggen maffen. Als ze nu af en toe vuurwerk hoort kijkt ze wel even op en zoekt bevestiging bij ons. Als ze ziet dat er niets aan de hand is, geeft ze haar weer rustig neer. Groetjes van ons."

"Sipke, Jack Russel, is helemaal klaar voor de jaarwisseling. Hij heeft in de puppy klas al "vuurwerk" gehad en samen met de andere puppies en er lekker niet op gereageerd. Nu is de plan van aanpak als volgt: vroeg in de ochtend zijn wandeling dan slapen de meeste vuurwerkgooiers nog. We laten Sikpe deze dagen niet alleen in de tuin om zijn plasjes enz. te doen dan kunnen we meteen zien hoe hij reageert en kunnen wij normaal reageren. En dan om 24 uur op de 31 ste ligt hij vermoedelijk al in zijn bench zoals iedere avond. Wij vinden vuurwerk heel gewoon en hebben nu de kans om zo te reageren dat Sikpe dat ook vindt. Pootjes.org heeft ons goed voorbereid dus er kan niets meer mis gaan. Vriendelijke groet en prettige jaarwisseling ook voor de honden. A. en Sikpe"

"Wij zijn Carla en Hendrik en hebben een heel schattig bulldogje (Old Englisch Bulldog) genaamd Domino van net een jaar. Hij is erg eigenwijs en koppig , maar ohh zo lief. Hij vindt cursus geweldig (wij ook!).

Als we de cursustas pakken springt hij bijna door het plafond heen van vreugde. Vooral het speuren vindt hij het einde. Er zijn veel dingen die wij met Domino doen die wij zelf niet zouden hebben bedacht als wij niet naar cursus waren gegaan. Zijn voer in een voerbal, zoekspelletjes, intelligentiespellen, speuren en op agillty waren we zelf nooit gekomen. We hebben tenslotte een bulldog en die kan dat toch helemaal niet. Nou, hij is er een ster in. Hij is ook totaal afgemat na een uurtje cursus. Yvonne maakt het telkens moeilijker door hem met lekkers af te leiden of dat hij tussen twee honden de oefening doet. Domino is namelijk hondengek, hij denkt dat alle honden op de wereld zijn gezet om met hem te spelen en hij snapt er niets van als een hond daar geen zin in heeft. Ook is hij mensengek, het liefst springt hij boven op iemand die hem aankijkt en daar zijn we in de cursus ook mee bezig om hem te leren rustiger te doen en niet te springen. Het is plezierig dat er een goede cursus in Dokkum zelf is. Ook dat je via mail, telefoon of op de cursus zelf altijd vragen kan stellen. Groetjes Carla , Hendrik en Domino

En nog een e-mailtje van een trotse Carla:

We komen thuis en ik gooi brokken in zijn bak terwijl hij netjes wacht, ik loop eruit om de maat beker terug te leggen. Als ik terug kom zit hij nog keurig te wachten en ik zeg 'Voor Domino'. Hij rent erheen en wat denk je? Hangt Nynke (de kat) in zijn voerbak. Ze houdt haar poot hoog om hem te beletten bij zijn eigen voerbak te komen. Hij loopt achteruit en wacht rustig tot ik Nynke verwijder en gaat daarna eten. OOOOOOHHHHHHH, wat lief. Hij is zo gek op eten dat ik zelf twijfelde wat er zou gebeuren als iets tussen hem en zijn voer zou komen, maar nu weten we het. Hij blijft netjes."

"In juli hebben wij onze labradorpup Callan gekregen en hebben eerst de puppietraining bij Yvonne gevolgd. In het begin had Callan wat problemen met het uitlaten, want hij wilde eerst niet meelopen, totdat we bij het park waren en dan liep hij wel.

Yvonne kwam al gauw met DE oplossing om hem achter een speelbal met gaten erin (waar je het voer in kunt stoppen) te laten lopen. Na een aantal keren konden we zonder problemen onze pup uitlaten. Na de puppietraining hebben we nog 8 weken gehoorzaamheidstraining gehad en we hebben ontzettend veel geleerd. Het -kom hier-commando is nog niet helemaal onder controle, maar we blijven dooroefenen. We hebben leuke leerzame lessen bij Yvonne gehad, waarvoor onze hartelijke dank!!! Groetjes van S en A en een poot van Callan"

"Na individuele lessen is Nando, kruising Labrador/Flatcoated Retriever, gaan trainen in groepsverband. Ons doel is niet om hem te leren zitten, wachten, af, hier komen en zo, want hij weet wel wat dat is, maar om dit te doen zonder afgeleid te worden. Dit is erg moeilijk voor hem.

Met name met de andere honden erbij. Het gaat nu na een aantal lessen al hartstikke goed. We trainen op verschillende locaties en ook de samenstelling van de groep is niet altijd gelijk. De aandachtsoefening blijkt ook nu super nuttig want zolang we zijn aandacht bij ons kunnen houden gebeurt er wat wij willen. Nando is tijdens de training helemaal enthousiast, ook word er naast training spel gedaan. Gezien Nando zijn achtergrond: komt uit asiel, was niet goed gesocialiseerd, maar hij wil wel heel graag ‘werken’, zijn wij heel blij dat het nu zo goed gaat. Yvonne bedankt voor de leuke lessen. Yvonne, Bedankt. A, H en een Poot van Nando."

"We zijn inmiddels een jaar verder en het gaat nu ontzettend goed met Floris. Het sproeien in huis is zo goed als voorbij en hij is weer helemaal de lieve, vrolijke en gezellige poes die hij was voordat hij begon met sproeien en hij heel onrustig werd. En wie had dat ooit verwacht? We stonden vorig jaar op het punt om een ander adres voor hem te zoeken, zo erg was het geworden.

Het was wel een jaar met vallen en opstaan. Toen je vorig jaar bij ons kwam zei je heel terecht dat we een groot probleem hadden en dat je je afvroeg of het oplosbaar was. Aanvankelijk ging het met een kwart tablet Clomicalm heel goed. Wel merkten we in het begin dat Floris er wat suffig van werd en veel moest overgeven. Dat werd al vrij snel beter. Na een paar maanden was het ineens weer mis. Op jouw advies hebben we de dosis Clomicalm verdubbeld. Ook toen ging het in het begin weer erg goed. Na een paar maanden hebben we opnieuw een kleine terugval gehad. Op jouw advies zijn we toen ook nog Bachbloesemdruppels gaan toedienen en hebben we de scatmat van jou gehuurd. Vanaf dat moment is het echt stabiel goed geworden. De scatmat (inmiddels gekocht) hebben we al op verschillende plekken in huis gehad. Op plekken waar de mat heeft gelegen merken we dat Floris er niet meer komt. Kennelijk heeft dat het patroon doorbroken en is het sproeien op die plek uit zijn systeem. Floris gaat inmiddels weer luid spinnend door het leven en de gekke onrust die hij een tijdlang in zich had is helemaal voorbij. We houden hem voorlopig wel aan de Clomicalm en de druppels, we zijn veel te bang dat het anders toch weer terugkomt. Ook bij zijn broer Teuntje merken we dat hij door de Bachbloesemdruppels liever en gemakkelijker is geworden. We hebben hem dit voorjaar ook aan de druppels gedaan omdat hij helemaal de voorjaarskolder in de kop had en ook wat begon met sproeien in huis.

We zijn je ontzettend dankbaar voor al je goede adviezen en ik hoop dat andere mensen wat aan onze ervaringen hebben!

Wij blijven grootverbruikers van de Bachbloesem... Hartelijke groet en veel succes met Pootjes. C."

"Even een update van je bezoek dat je in maart bij me gebracht hebt in verband met de problemen tussen mijn katten Bonnie en Jasper. Bonnie is met behulp van jouw aanwijzingen rustiger geworden. Ook gebruikt ze nu het kattenluik goed.

Behalve als er een vreemde in de buurt is. Dan vindt ze het nog steeds moeilijk. Maar als ze wil komt ze er in en er uit. Vindt ze heerlijk.

's Nachts heb ik ze nog steeds binnen en gescheiden. Al was het alleen maar omdat Jasper mij anders nogal eens wakker maakt voor een zalige knuffelpartij. Ondertussen is hun onderlinge verhouding een heel stuk verbeterd. Bonnie is minder bang geworden en Jasper gedraagt zich goed, mede door de opvoeding van de buurtkatten. En hij wordt natuurlijk wat ouder. Het is nog wel even heel erg geweest, maar dat viel samen met een groeistuip van Jasper. Hij werd in een paar weken tijd ineens stuk langer. Hij zat toen niet lekker in zijn velletje.

Heel af en toe jaagt hij nog een keer op Bonnie. Ik zie dat zo eens in de twee weken. Maar ze zoeken elkaar ook vaak op. Bonnie houdt er dan nu wel rekening mee dat hij erg lange poten heeft die hij ook wel eens wil gebruiken voor een worstelpartijtje, waar Bonnie niet van houdt. Maar Jaspers agressie is een heel stuk verminderd.

Ondertussen hebben ze ook een kamerhoge krabpaal waar Jasper graag hoog ligt, ligt Bonnie heel graag in het holletje van de krabpaal.

Om je te laten zien hoe ze nu met elkaar omgaan stuur ik een foto bij. Wel even een zoekplaatje maar ja... Uiteraard moest Jasper achter liggen en moest Bonnie een beetje opschuiven, maar voor een jonge kerel doe je dat wel. Uiteraard blijven beiden nu bij mij. Heel hartelijk dank voor je hulp. A."

"Youri is een ex-kater van bijna 4 jaar. Hij is een tijdje alleen geweest. Aangezien hij best wel aanhankelijk was, heb ik besloten om een tweede kat erbij te nemen. Dit werd Fiona. Het leek me een goed idee dat hij een vriendje had.

Het was niet bepaald liefde op het eerste gezicht. Op een gegeven moment hadden ze zelfs best vaak ruzie. En tot overmaat van ramp kwam er een nieuwe, dominante kat op de buurt wonen. Daardoor raakte Youri steeds meer gestresst. Hij begon zich naar mijn idee steeds vervelender te gedragen. Hij krabde steeds meer aan het behang, hij begon Fiona te terroriseren, hij speelde niet meer en hij begon mij steeds vaker aan te vallen. Ik vond zijn gedrag zelfs zó vervelend dat ik heb overwogen om hem weg te doen... Via de dierenarts ben ik met Yvonne in contact gekomen. Ik heb eerst via de telefoon contact gehad en daarna is Yvonne langs geweest en heeft hem, en mij waarschijnlijk ook ;-), geobserveerd. Aan de hand van de observatie heeft Yvonne geadviseerd om meer op de signalen van de kat te letten, meer met hem te spelen en aanpassingen in huis te doen. Ook heeft ze Telizen aangeraden, dat is een rustgevend middel op natuurlijke basis.

Ik heb haar adviezen opgevolgd. En het gaat nu een stuk beter met Youri! Hij speelt zelfs weer! Op dit moment ben ik met Telizen aan het afbouwen. Eens zien hoe dat gaat. Heel af en toe vertoont hij nog gedrag wat ik als vervelend ervaar, maar ik ben heel blij zoals het tot nu toe gaat. Groetjes, S., Youri en Fiona
 "

"Een tijdje geleden had ik een aantal keren contact met jou vanwege mijn kater Bas die steeds weg liep. Het gaat op dit moment erg goed. Hij liep laatst weer een paar keer weg, daarna heb ik hem een paar weken in huis gehouden en nu zit de regelmaat erin.

Hij komt nu elke dag thuis en krijgt af en toe wat lekkers o.a. biefstuk tartaar. Ik haal hem veel aan en van schrik de andere katten ook meer. De eigenaar van het huis waar hij heen loopt heeft de raad opgevolgd om het voer van zijn katten op een plek te zetten waar hij niet bij kan. En dit allemaal in goed overleg. Ik vind het zo leuk dat het gelukt is en wil je bij deze nogmaals bedanken voor je steun. Groetjes, M.W."

"Het gaat goed met Zwartje en Witje. Ze zitten samen in een hok, ze zitten tegen elkaar aan. En likken elkaar. Gisteren had Witje een pluk haar van Zwartje in haar bek. Maar ik zie niet dat ze ruzie maken.

Witje is levendiger geworden, ze rent meer door haar hok heen. Het leek van het begin af aan alsof ze altijd bij elkaar waren geweest. Zwartje is bij de dierenarts uit zijn mand gesprongen. Ik heb besloten dat hij geen bezoekkonijn wordt. Hij kan ineens bang worden zoals bij de dierenarts. En omdat hij agressief naar mij deed, neem ik geen risico met hem bij andere mensen. Hij bromt niet vaak meer en hij is rustiger geworden. Optillen uit zijn hok lukt niet. We laten hem in zijn reishok lopen. Ik zet het reishok met hooi in de kamer als ze los lopen, dan gaan ze in het hok hooi eten. Als hij zit te eten kan ik hem ook wel aaien. Het gaat heel goed met ze, ik ben blij dat ik er een bij heb genomen."

"Hallo dan! Ik had je beloofd nog eens te laten weten hoe het met Broer konijn is. Ik kan je niet uitleggen hoeveel ik heb gehad aan ons telefoongesprek! Nogmaals dank! Broer is in augustus gecastreerd en sindsdien is zijn gedrag zienderogen verbeterd.

Hij knaagt nog zelden ergens aan en is zeer zeker niet meer dwingend. Sterker nog, hij is gewoon zo lief! Een grote knuffelkont. Er wordt hier wat af geknarsentand, want knuffelen vinden we allebei zo fijn. Ik kom net bij de dierenarts vandaan voor zijn 2-jaarlijkse inenting. En de dierenarts en zijn assistente vinden dat hij er erg goed uitziet. Mooi in zijn vacht, niet te dik of dun. Een heel gezond konijn. Wat dus betekent dat wij heel goed voor hem zorgen. En ik heb de indruk dat Broer ook een gelukkig konijn is. Hij leeft dus nog steeds binnen en er is altijd wel iemand in de buurt. Of dat nou een mens of een poes is. Gezellig is het in ieder geval, en daar wordt Broer blij van. Binnenkort ben ik van plan eens met de clicker bezig te gaan. Ik hou je op de hoogte. Zo, dat was het wel zo'n beetje wat betreft Broer. Dank je wel nogmaals en wie weet tot mails, groetjes, W."

"Onze twee dwergkonijnen van destijds één jaar oud, begonnen elkaar vorig jaar in april overmatig op steeds dezelfde plekjes (de neus, tussen de oren, op de flank) te wassen. Hierdoor verdwenen op deze plekjes alle haren en ontstonden er zelfs wondjes.

We wisten niet hoe we dit konden stoppen, omdat we ook niet wisten waarom ze het deden: ze konden het prima met elkaar vinden, hadden een ruim hok met zijn tweetjes (drie verdiepingen met daarin twee nachthokken en een zandbak onderin) en liepen overdag buiten op een afgeschermd deel van het terras met daarop wat boomstammetjes, een buis om doorheen te lopen, een houten tunneltje en een balletje om mee te spelen. Altijd waren ze voorzien van een tak waar ze het buitenste laagje zo graag van af knabbelden en natuurlijk van water en hooi. Op zijn tijd wat lekkers (stukje boterham/fruit/groente) en 's avonds bij het naar binnen gaan een bakje konijnenbix. Het eerste jaar hebben we er dus niets aan gedaan en stopte dit overmatig wasgedrag in juli, vanzelf.

Het probleem begon echter dit jaar, weer in april, opnieuw. Op aanraden van Yvonne zijn we toen gestopt met het geven van konijnenbix. Ze hebben een aantal weken lang alleen hooi, water en af en toe iets lekkers (denk weer aan het stukje boterham, een stukje groente/fruit) gehad. Omdat ze nu meer tijd aan het eten moesten besteden (van hooi raak je natuurlijk minder snel vol dan van zo'n geperst bix-brokje) én omdat het eten van een grotere hoeveelheid hooi meer moeite kost, lieten ze het overmatig wassen achterwege! Ze wasten elkaar nog wel, gelukkig, want dat is een goed teken, maar niet meer tot bloedens toe... Toen bleek dat het zo goed ging, hebben we weer wat konijnenbix bijgegeven. Niet meer in een bakje, maar verstopt tussen het hooi in het konijnenhok. Ze gaan daar nu echt naar op zoek en hebben daardoor ook weer een uitdaging.

Volgend jaar zullen we zien hoe het gaat, maar dankzij Yvonne haar idee, hebben wij een remedie achter de hand!"

"Met Damy, onze chihuahua, hadden we problemen. Hij luisterde niet goed, blafte overmatig en beet naar de onderbenen. Door de lichaamstaal van ons hondje te leren kennen, leren wij Damy nu veel beter te begrijpen.

Door een paar goede tips hebben wij de controle over Damy terug genomen. We hebben geleerd waarom hij overmatig blaft. Hij is veel minder gestrest, luistert beter en blaft minder. In vier individuele lessen en na 10 weken zelf thuis trainen zien mensen om ons heen en wijzelf ook een heel ander hondje. We hebben Damy veel beter leren begrijpen en kunnen hier nu op inspelen. Bedankt voor je hulp.
 "

"Al een poos is het gedrag van onze keeshond Kees zodanig dat ik niet meer wist hoe er mee om te gaan. Het gedrag van Kees wordt steeds agressiever naar vreemden toe en ook wij worden een beetje bang voor hem.

Wat resulteert in een gedrag dat leidt tot situaties waar ik ook niet meer weet hoe er mee om te gaan. Straffen? Belonen? Negeren? Als hij een teek heeft laat hij niet toe dat we die verwijderen. Als hij naar de dierenarts moet dan moet de muilkorf om. Als hij geborsteld of gewassen moet worden gaat de muilkorf om. Hij wordt dan zo boos en bijt echt gemeen. Als we visite krijgen, gaat hij voor de veiligheid in z'n mand in de schuur, omdat het bezoek als ze hem willen aaien een hap kunnen krijgen. Vooral met kleine kinderen ben ik altijd erg bang dat er iets ergs gaat gebeuren. Zoals je leest is dit beslist geen leuke situatie. Maar, ik wil ik nog wel even zeggen: Kees is ook erg lief en trouw. Zal als ik thuis ben me geen moment uit het oog verliezen en wil het liefst de hele tijd geaaid worden. Dus daarom is het zo raar dat hij ook zo vreselijk agressief kan worden en direct bijt.

Yvonne is bij ons geweest en heeft de situatie aangehoord. Kees is erg bang! Hij tongelt, begint te hijgen en zodra ze een (nep)hand uitsteekt is het hap. Wat is hieraan te doen, zodat het vertrouwen tussen mij en mijn hond weer terugkomt? Ik heb diverse adviezen gekregen. Als er bezoek komt, wat ik niet altijd kan zien vanwege onze woonsituatie, begint Kees als een echte erfhond te blaffen. Dat is goed, hij kondigt het bezoek aan. Ook met deze situatie weten we nu om te gaan. Als het bezoek binnen is zeg ik tegen het bezoek dat we bezig zijn met therapie en wat het bezoek juist wel of niet mag doen. D.

Kees is ook erg bang voor harde geluiden, zoals de grasmaaier, de stofzuiger of de boormachine. Hij wil dan weg. Ik heb hier altijd aan toe gegeven. Als mijn man het gras maait, is Kees in de keuken. Als ik stofzuig is Kees buiten. Ik heb dat vluchtgedrag dus gestimuleerd zonder dat ik in de gaten had wat er aan de hand was.

Het is november als Yvonne bij ons is en zo nu en dan horen we al eens vuurwerk afgaan. Dit is ook voor Kees een vreselijk geluid. En hij rent dan zo ver mogelijk weg. Met behulp van diverse adviezen weet ik wat ik moet doen en het gaat goed. Ik oefen vaak met de hond. Ook diverse oefeningen om contact met hem te houden. Het valt niet altijd mee om het bovenstaande consequent vol te houden. Maar ik ben blij dat ik Yvonne heb ingeschakeld. Al was het alleen maar om mijzelf meer zekerheid te geven. Eigenlijk was ook ik in therapie. Want je hebt gauw iets aangeleerd, maar om het af te leren is veel moeilijker. Het is dus een samenloop van omstandigheden waardoor Kees is zoals hij is. Een lieve, angstige hond."

"Nando is een kruising labrador/flatcoated retriever. Toen wij hem vorig jaar in het asiel zagen waren we direct verkocht. Zijn enthousiasme en uitbundigheid zijn overweldigend. Er waren wel wat punten waarbij het niet helemaal goed zat en bovendien had Nando weinig commando's geleerd maar dat was naar ons idee wel te veranderen. Dat we dat niet zonder hulp zouden redden was vrij snel duidelijk. Zo zijn we bij Yvonne terecht gekomen. Dit bleek een schot in de roos de zijn. Zij gaf ons advies over: Hoe om te gaan met het gedrag van Nando naar andere honden, hem socialiseren en leren zijn aandacht bij ons te houden. Het trekken aan de lijn, zijn voerbaknijd. Zijn niet alleen thuis kunnen zijn (zonder alles bij elkaar te blaffen en te slopen). Maar ook de 'gewone' commando's als zit, af, hier, blijf, enz. Verder heeft ze ons nog inzicht gegeven in hoe Nando en honden in het algemeen leren en reageren op ons gedrag. Dit alles met een prettige en persoonlijke aanpak. Je merkt dat Yvonne met liefde en aandacht haar werk doet en er veel plezier in heeft. We zien inmiddels al heel veel verandering en verbeterd gedrag bij Nando. Voor Nando is het één groot feest als hij les heeft.  Yvonne, Bedankt. A, H en een Poot van Nando."